2011, χρονιά για ενδοσκόπηση και φιλοσοφία. Χρήσιμα πράγματα, ειδικά αν προηγούνται κάθε σοβαρής δράσης, γιατί διαφορετικά ό,τι κι αν κάνεις ναι μεν τσουλάει την υπόθεσή σου παρακάτω αλλά δεν φέρνει και τίποτα εντυπωσιακά αποτελέσματα ή ρηξικέλευθες μεταβολές. Με τόση διάθεση για φιλοσοφία λοιπόν σήμερα δεν μπορεί κανείς παρά να κάνει και μερικές δυσοίωνες σκέψεις παρατηρώντας προσεκτικά και κάπως αποστασιοποιημένα τον περίγυρο. Και αναφέρομαι παράλληλα στον άμεσο περίγυρό μας, εμάς των ανθρώπων που είμαστε αναγνώστες του «Supply Chain & Logistics», δηλαδή τον κόσμο των επιχειρήσεων, αλλά και τον ευρύτερο κοινωνικό περίγυρο, αυτόν που βασικά θα ονομάζαμε «πολιτικό» με την ευρεία (και αρχική) έννοια. Άλλωστε, και σύμφωνα και με τας αρχαίας γραφάς, υπάρχει πάντα αντιστοιχία φαινομένων σε όλα τα επίπεδα της πραγματικότητας.
Ο προσεκτικός παρατηρητής τώρα δεν θα δώσει ιδιαίτερη προσοχή στη μάζα, καθώς αυτή καλώς ή κακώς έχει ρευστοδυναμική, μηχανική, στατιστική και άρα προβλέψιμη συμπεριφορά, ακόμα κι αν το «υλικό» της είναι ανθρώπινο. Έτσι είναι η «φτιάξη» της, αυτήν τη φύση της έδωσε ο παντοδύναμος. Η μάζα κινείται και σκέφτεται στο ρυθμό του marketing και της ενημέρωσης, κατά βάση κυνηγάει χάντρες και καθρεφτάκια: χρήμα, διακοπές, τζιπ, πολιτικά προγράμματα και πλατφόρμες (σε ανάλυση ολιγοσέλιδων φυλλαδίων), μόδες και λοιπά παραφουσκωμένα, περίπου ονειρικά αντικείμενα. Η αντιστοιχία του φαινομένου σε όλα τα επίπεδα της ανάλυσης ισχύει και για τη μάζα όλων των επιπέδων. Και στο στενό χώρο μας θα δούμε και θα ακούσουμε συνηθισμένα επιχειρήματα, δικαιολογίες, προσφορές, ενέργειες, συμπεριφορές και νοοτροπίες που ούτε έχουν κάτι ιδιαίτερο να πουν, ούτε κάτι ιδιαίτερο να προσφέρουν.
Για να μπορέσει κανείς να προβλέψει, περισσότερο νομίζω ότι πρέπει να παρατηρήσει τη συμπεριφορά των ανθρώπων που κινητοποιούν τη μάζα ή την οικονομική / κοινωνική διαδικασία, αυτών που θα ονόμαζε κανείς μικρούς ή μεγάλους «παίκτες», τους κατά το μάλλον ή ήττον decision-makers και trend-setters (εις την βρυθονικήν διάλεκτον). Και εδώ παίζουν οι αναλογίες που λέγαμε. Αλλά το αστείο είναι ότι εν έτει «2011» αυτές οι αναλογίες είναι πλέον και πολύ προφανείς. Παντού βλέπεις καλοκουρεμένους, κουστουμάτους, γραβατωμένους, εργατικούς και φέροντες laptop να μοιράζουν όραμα με ύφος σιγουριάς και ακαδημαϊκού κύρους, για τους οποίους όμως είναι φανερό σε ανθρώπους που έχουν κάποια εμπειρία, ζύμωση με την πράξη και σκέψη ότι δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για τα αποτελέσματα των κατευθύνσεων που προτείνουν και των αποφάσεων που παίρνουν για λογαριασμό όλων (ή βασικά άλλων).
Το ’11 λοιπόν θα παταχθεί η φοροδιαφυγή, θα εξυγειανθεί το σύστημα και η οικονομική δραστηριότητα και θα τεθούν νέες βάσεις για την ανάπτυξη με βάση τη νέα τεχνολογία και την πλέρια εφαρμογή της δικαιοσύνης. Τι κάρτες ηλεκτρονικών συναλλαγών (σε on-line σύνδεση με την εφορία) θα δούμε, τι συναλλαγές αποκλειστικά μέσω των τραπεζών, τι αυτόφωρες διαδικασίες για τους παρακρατούντες τους φόρους; Και βέβαια όλα αυτά τα «αυτονόητα» θα δουλέψουν, θα παράξουν αποτελέσματα και όλα θα πάνε καλά και θα ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο ... ... (ΟΚ, το παρατράβηξα.)
Φταίω εγώ που όλα αυτά τώρα μου θυμίζουν θολά και έωλα business plans, κουστούμια με ύφος συνόδου καρδιναλίων, ERP που όλα τα σφάζουν και όλα τα μαχαιρώνουν, οράματα καινοτομίας στα logistics, αποθήκες – χριστουγεννιάτικα δέντρα και τα λοιπά καθ’ ημάς ονειροπόλα και ιλαρά; Θα μου επιτρέψετε να παρατηρήσω ότι το σκέτο όραμα πάντα είχε εξαιρετικά χαρακτηριστικά: πολύ χαμηλό κόστος παραγωγής, υψηλό τζίρο και μη ελέγξιμα αποτελέσματα. Ακόμα φταίω εγώ που ό,τι ακούω μου φέρνει στο μυαλό τα γνωστά ανέκδοτα με το σύμβουλο και τον τσοπάνο ή τα πεδία «έρευνας» πολλών ελληνικών πανεπιστημίων;
Ποιο είναι το συμπέρασμα όμως; Σύντροφοι, συναγωνιστές και φίλοι δυστυχώς πλέουμε σε νερά που έχει πολλή θάλασσα και ο καπετάνιος για την ώρα κάνει download το εγχειρίδιο λειτουργίας του σκάφους από το διαδίκτυο. Κι ενώ αυτά συμβαίνουν στον ευρύτερο περίγυρο, στο στενότερο δε λέμε να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και προϊόν. Αυτό θα κοστίσει πολύ σε πολλούς καθώς επιβραδύνει τις απαραίτητες εξελίξεις για να ξαναπάρει μπρος η αγορά.
Έχοντας αυτές τις αισιόδοξες σκέψεις λοιπόν ως κατακλείδα, νομίζω ότι καλό θα ήταν να διασκεδάσω και λίγο το αναγνωστικό μας κοινόν αριθμολογικώς. Το «11» λοιπόν με βάση τας αρχαίας και αποκρύφους επιστήμας είναι αριθμός που ευνοεί τους έχοντες έμπνευσιν, αυτούς που μπορούν να συνδυάσουν όραμα και πράξη. Τυχαίο; Δε νομίζω.
Γιάννης Ζώης, Ιανουάριος 2011 / Περιοδικό "Supply Chain & Logistics"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου