Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011

Οδηγός επιβίωσης 2010

Πάντα μου προκαλούσαν ενδιαφέρον όλοι αυτοί οι «πυροβολημένοι» τύποι που περιμένουν το τέλος του κόσμου και προετοιμάζονται γι’αυτό. Ξέρετε τώρα γιατί μιλάω: κάτι πολιτοφυλακές αμερικάνων βλάχων, κάτι περίεργες αιρέσεις ή ομάδες υπερχριστιανών που ετοιμάζονται να φτιάξουν χίππικες κοινότητες εις τας εξοχάς, κάτι τύπους που γενικά γνωρίζουν απ’ έξω και ανακατωτά κάθε παράγραφο και λέξη της Αποκάλυψης του συνωνόματού μου, κάθε «προφητεία» του Νοστράδαμου, κάθε θεωρία που σχετίζεται με το γνωστό ημερολόγιο των Μάγια, όλες τις «θεόπνευστες» παραληρηματικές ιστορίες διαφόρων ανά τους αιώνες προφανώς επηρεασμένων από την πείνα (ή την πολυφαγία) καλογέρων, και μάλιστα και όλες τις διαφορετικές ερμηνείες που προσφέρουν οι πάσης φύσεως και συνωμοταξίας «ερευνητές». Με ενδιαφέρουν ιδιαίτερα όλοι όσοι είναι τόσο πεισμένοι για όλα αυτά που προετοιμάζονται επί χρόνια για να ανταπεξέλθουν στην έλευση του Κακού, δημιουργώντας ως νέοι Δευκαλίωνες κάτι σαν την προσωπική τους κιβωτό.
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον στην ούτως ή άλλως αξιοπερίεργη κατάστασή τους είναι ότι πρέπει να σκεφτούν κάθε πράγμα που στην τωρινή πραγματικότητα θεωρείται δεδομένο και εύκολα αποκτήσιμο και να εφεύρουν τρόπους για να μπορούν να το εξασφαλίσουν σε μια άλλη κατάσταση που περίπου τίποτε δεν θα είναι πια δεδομένο: νερό, φαγητό, ενέργεια, γνώσεις, φάρμακα, ασφάλεια και πολλά άλλα. Είναι όντως μια ενδιαφέρουσα πνευματική άσκηση που, αν αρχίσει κανείς να την κάνει, αντιλαμβάνεται γρήγορα πόσο εξαρτημένοι είμαστε στον καθημερινό μας τρόπο ζωής από παραμέτρους που θεωρούμε αξιωματικά δεδομένες και αμετάβλητες, αλλά που είναι δυνατόν υπό όρους να μεταβληθούν έως και τραγικά πολύ.
Θα με ρωτήσετε βέβαια «τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με εμάς εδώ;» Κατ’αρχάς ας ξεκαθαρίσω πως ελπίζω να μην έχουν καμμία ιδιαίτερη σχέση. Πρέπει όμως να παραδεχτείτε ότι υπάρχει αναλογία ή έστω ομοιότητα όλων αυτών των καταστάσεων – βέβαια σε εντελώς άλλη κλίμακα – με τη γρήγορη μεταβολή του οικονομικού περιβάλλοντος μέσα στο οποίο λειτουργούμε το 2010 και πιθανότατα θα λειτουργούμε για τα αμέσως επόμενα χρόνια, η οποία κατά τη γνώμη μου θα δημιουργήσει νέα δεδομένα που θα ισχύουν σε βάθος ίσως και δεκαετιών. Με όρους αγοράς δηλαδή, μεταβολές πρακτικά μόνιμες στον οικονομικό ορίζοντα.
Παρακινημένος λοιπόν από αυτή τη σκέψη αποφάσισα να επιχειρήσω – τουλάχιστον  σε αυτό το άρθρο – να γίνω ένα είδος θεωρητικού του ολέθρου, αρχηγού παραθρησκευτικής οργάνωσης κ.τ.λ.ω. (και τα λοιπά ωραία) με αντικείμενο την Επόμενη Ημέρα της κρίσης. Τουλάχιστον η προσπάθεια έχει την πλάκα της. Ιδού λοιπόν, ω ποίμνιον, ένας επίτομος οδηγός επιβίωσης στην οικονομική κρίση (για υγειώς σκεπτόμενους και όχι για μασκαράδες που ειλικρινά ελπίζω και εύχομαι να ακολουθήσουν το μονοπάτι των δεινοσαύρων):
Λήμμα Ι: Αναδιαρθώσατε τα αποθέματά σας.
Όχι, δεν μιλάω αναγκαστικά για μείωση του αποθέματος. Το να προτείνεται αξιωματικά μπορεί να είναι έως και χαζό. Προσωπικά μάλιστα γνωρίζω πολλές περιπτώσεις που σωστή κίνηση μπορεί εντελώς αντίθετα να είναι και η επιμελώς σχεδιασμένη αύξηση του αποθέματος, ιδιαίτερα σε υλικά που προβλέπεται να παρουσιάζουν στο μέλλον μικρότερο ρίσκο απομείωσης της σχετικής αξίας τους στην αγορά σε σχέση λ.χ. με το ευρώ ή όποιο άλλο νόμισμα εφεύρουμε (σηστέρσια, μνες, κοχύλια κ.τ.λ.). Μιλάω για αναδιάρθρωσή του – μείωση ή αύξηση ανά περίπτωση – άμεσα, με έξυπνο σχεδιασμό και γρήγορη υλοποίηση διαφόρων πολιτικών, όπως λ.χ. προωθήσεις, αντικαταστάσεις σε συνεργασία με τους προμηθευτές, μεταβολή της διαθεσιμότητάς του στα διάφορα κανάλια πώλησης και στα διάφορα σημεία του χάρτη, καλύτερα σχεδιασμένες πολιτικές ελέγχου και αναπλήρωσής του, ορθολογικότερες πολιτικές ανάπτυξης και λανσαρίσματος νέων προϊόντων κ.λ.π.
Λήμμα ΙΙ: Επισπεύσατε όποιες επενδύσεις είναι ζωτικής σημασίας για το μέλλον σας.
Μέσα στην αγωνία μας για το μέλλον, έχουμε την τάση να αναβάλλουμε οργανωτικές αλλαγές και επενδύσεις που έχουμε στο παρελθόν σκεφτεί ότι θα μπορούσαν να προσφέρουν σημαντική βοήθεια για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των δραστηριοτήτων μας. Αυτή η κατάσταση μου θυμίζει λίγο τον ποντικό που παγώνει από το φόβο του όταν ξαφνικά βρεθεί μπροστά στο φίδι. Το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς του είναι βέβαια αναμενόμενο και γνωστό. Τώρα είναι η ώρα να γίνει όποια επένδυση είναι πραγματικά σημαντική για το μέλλον (όχι οι υπερφύαλες φαντασιώσεις πάντως), γιατί στο μέλλον μπορεί να είναι λίγο φθηνότερη αλλά, αν δε γίνει τώρα, όταν θα υπάρχει ανάγκη να κινηθούμε γρήγορα θα μαθαίνουμε ακόμη το αλφάβητο.
Λήμμα ΙΙΙ: Εξασφαλίσατε τους συνεργάτες που παράγουν μετρήσιμη αξία στη δραστηριότητά σας φειδόμενοι λοιπών πολυτελειών.
Περιμένω ότι αυτό το λήμμα θα είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλές. Η αλήθεια όμως, όσο σκληρή και αν είναι, κάνει σε τελική ανάλυση καλό σε όλον τον κόσμο. Το πρόβλημα είναι, όταν κάποιος ξεσυνηθίσει επί μακρόν να την ακούει, αν μπορεί τελικά να τη βρει. Όμως να θυμάστε ότι η αλήθεια είναι πολύ απλή και πάντα μπροστά στα μάτια μας.
Λήμμα IV: Αυξήσατε την ανεξαρτησία σας από έμπειρους διεκπεραιωτές.
Αυτοματοποιήστε τη δραστηριότητά σας στο μέγιστο βαθμό. Αν μια εργασία μπορεί να γίνει πιο απλά και πιο γρήγορα, πρέπει να γίνει. Συνεργάτης που παράγει προστιθέμενη αξία είναι μόνον αυτός που με πρωτοβουλία, υπευθυνότητα και ευθυκρισία μπορεί να είναι γρηγορότερος από τα ατέλειωτα reports και τα αέναα meetings.
Λήμμα V:  Αναπτύξατε στο μέγιστο τις ικανότητες και τις γνώσεις του προσωπικού σας.
Παρά το γεγονός ότι φαινομενικά αυτό το λήμμα βρίσκεται σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα, στην πραγματικότητα τα συμπληρώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η οικονομία, όπως έχω επιχειρηματολογήσει και στο παρελθόν δεν κινείται τόσο από τις πρώτες ύλες, την μηχανιστική εργασία και το κεφάλαιο, όσο από τις ιδέες. Και ιδέες παράγουν μόνο άνθρωποι καταρτισμένοι και με δεξιότητες. Αφού φροντίσαμε να φτιάξουμε μια κοινωνία όπου πλειοψηφούν οι άβουλοι καταναλωτές και φτάσαμε στην παρούσα κατάσταση, για να ξεφύγουμε από αυτήν πρέπει σήμερα όλοι στο χώρο της οικονομίας όσοι έχουν κάποιες ηγετικές ικανότητες να παρακινήσουν και τους υπόλοιπους να δουλέψουν έξυπνα και παραγωγικά.
Λήμμα VI: Σημειώσατε Χ στο υπάρχον επιχειρηματικό σας σχέδιο (πάρτε μια λευκή κόλλα χαρτί).
Κοιτάξτε ξανά προϊοντικές γκάμες, κανάλια διανομής, σχέση ποιότητας/τιμής, ανταγωνισμό, μικτό περιθώριο, ό,τι μειώνει το μικτό περιθώριο, cash flow, κοστολογήστε, αναζητείστε ειδικούς προς άγραν πληροφορίας benchmarking, ανασχεδιάστε, βάλτε προτεραιότητες, διερευνήστε ρίσκα και πάρετε τα μέτρα σας από πριν. Κάντε τα όλα από την αρχή, από λευκή σελίδα. Αν υπάρχει μια περίσταση στη ζωή σας που πρέπει να κάνετε αυτήν την άσκηση σωστά, αυτή είναι τώρα.
Λήμμα VII: Διευρύνατε το γεωγραφικό ορίζοντα της δραστηριότητάς σας.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, είμαστε ένας λαός με μεγάλες ιδέες και μικρό χώρο στη διάθεσή μας. Το πρόβλημα με τις μεγάλες ιδέες είναι ότι χρειάζονται και πολύ χώρο για να φέρουν αποτελέσματα. Μέχρι τώρα φαίνεται ότι τα ψιλοκαταφέρναμε οι περισσότεροι να δραστηριοποιούμαστε οικονομικά κοντά στην αγαπημένη μας ταβέρνα και την αγαπημένη μας παραλία. Τώρα όμως ήρθε η ώρα να κοιτάξουμε σοβαρά και τον γύρω κόσμο. Πιστεύω πραγματικά ότι η ελληνική οικονομία έχει απίστευτες δυνατότητες ανάπτυξης εκτός συνόρων.
Αυτά για την ώρα. Πάλι στο νούμερο Επτά θα μείνουμε. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά και παρατηρώ μάλιστα (με σχετική ικανοποίηση) ότι στο μεταξύ έχουν γίνει και της μόδας. O tempora, o mores! Αλλά επιθυμώ να (επαν)εισάγω και μια άλλη μόδα, τα Δελφικά παραγγέλματα. Γι’ αυτό επίλεγω την εξής κατακλείδα στο πόνημά μου:
«Φρόνει θνητὰ. Πρόνοιαν τίμα. Ὃρα τό μέλλον. Τύχη μὴ πίστευε. Δαπανῶν ἂρχου. Χρῶ χρήμασι. Ἐλπίδα αἲνει.»

Γιάννης Ζώης, Ιούνιος 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου