Χρονογρἀφημα

Έξω πάμε καλά. Και δεν κάνω πλάκα, όλοι όσοι έχουν δοσοληψίες με την αλλοδαπήν πάνε καλά. Στην Ελλάδα από την άλλη υπάρχει η αίσθηση ότι ο γενικός πληθυσμός, αλλά και ο ειδικός που ενδιαφέρει τον καθένα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έφαγε ένα ζόρικο χαστούκι, έπεσε κάτω, έχασε τις αισθήσεις του και τώρα βρίσκεται σε φάση επιστροφής στην πραγματικότητα. Βέβαια κάτι τέτοιο (χαστούκι) προφανώς και ποτέ δεν έπεσε, αλλά, όπως έχουμε πειστεί πια, σε τούτη τη ζωή τα πάντα είναι υποκειμενικά και τα αστεία περί «σχισίματος καλσόν» δεν κυκλοφορούν τυχαία. Η «κρίσιμη μάζα» λοιπόν, που λένε, εις τα πάτρια εδάφη ζούσε σε μια ψυχεδελική πραγματικότητα μεταξύ κομμωτηρίου και «επανάστασης», ο καθένας τη δική του επανάσταση κατά πώς τον βολεύει και ανάλογα με ό,τι τρέλλα έχει στο κεφάλι του. Άλλοι να θέλουν να φτιάξουν πέτσινα σακάκια από δέρματα Αλβανών... (κλασικές ψυχιατρικές περιπτώσεις) κι άλλοι να ονειρεύονται σύνταξη στα 40, παχηλά εφάπαξ και κατώτερα εγγυημένα εισοδήματα από 5K και άνω για όλον τον πληθυσμό, συλλήβδην και ανεξάρτητα αν κάποιος είναι τεμπέλης ή δουλευταράς, μορφωμένος ή αστοιχείωτος, έξυπνος ή βλάκας, με ειδικά προβλήματα ή απλώς με πρόβλημα στον εγκέφαλο. Και βέβαια για όλα πρέπει να πληρώσουν τα μιάσματα της κοινωνίας, οι προσκυνημένοι εις τον Μαμμωνάν, βδελυροί και ανόσιοι επιχειρηματίες.

Αλλά αυτό το «έξω πάμε καλά» δεν αρκεί. Μας έχουν όλους φάει τα αεροπλάνα βρε παιδί μου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας έχει γυρίσει τον κόσμο 10.000 φορές σε ογδόντα ημέρες (πού να το φανταζόταν ο Ιούλιος Βερν). Κάτι πρέπει να γίνει και για δω πέρα. Και να’ ναι καλά ο Τρισέ (ο Θεός να φυλάει τον Γαλάτη αυτόν τραπεζίτη), κάπως φαίνεται να βουλώνουν δύο τρύπες στη βάρκα προς το παρόν. Αλλά είναι πια καιρός, μιας και στη βράση κολλάει το σίδερο και γενικώς τώρα έχουμε πάρει αμπάριζα και βγαίνουμε, οι θεωρίες περί ανάπτυξης να γίνουν επιτέλους και πράξη. Το τι χρειάζεται για αυτήν την πολυπόθητη πραγματική ανάπτυξη στην Ελλάδα είναι τόσο προφανές για τους ανθρώπους που γνωρίζουν την οικονομία και δεν έχουν παρκάρει τον εγκέφαλό τους στο lifestyle όσο το τι κάνει «νιάου νιάου» στα κεραμίδια (όπου έχουν μείνει μερικά). Αλλά πολύ φοβούμαι ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν έχει δει ποτέ κεραμίδι στη ζωή του.

Θα ήθελα με την ευκαιρία λοιπόν της γραπτής διατύπωσης αυτών των κοινότυπων σκέψεών μου να επαναλάβω δυο λόγια για τον πυλώνα ανάπτυξης της οικονομίας μας που λέγεται Logistics. Δεν ξέρω πολλά για ενέργεια και πράσινη οικονομία (των reverse logistics εξαιρουμένων), αλλά γι’ αυτό που ξέρω μπορώ να γράψω δυο κουβέντες. Επιγραμματικά λοιπόν, πιστεύω ότι πρέπει ως κράτος να βάλουμε στόχο να υλοποιήσουμε ένα πρόγραμμα δεκαετίας (για να μιλάμε ρεαλιστικά) που θα περιλαμβάνει τους εξής άξονες:

Α. Υποδομές:

-    Ταχύρρυθμη συμπλήρωση του οδικού δικτύου της χώρας με σύγχρονες προδιαγραφές (Ιονία, Ολυμπία οδός και άλλα περιφερειακά έργα).

-    Ανάπτυξη υποδομών για τη διαχείριση εμπορευμάτων στα λιμάνια, μεγάλα και μικρά, και πάντα μακριά από συνδικάτα «προλετάριων» με αποδοχές που ζαλίζουν.

-    Πολεοδόμηση «πάρκων» logistics με συντελεστές δόμησης του 21^ου αιώνα που να δίνουν τη δυνατότητα γρήγορης απόσβεσης επενδύσεων σε γη και κτιριακές υποδομές, να δίνουν τη δυνατότητα υιοθέτησης σύγχρονων αριστοποιημένων αποθηκευτικών συστημάτων, να έχουν σοβαρές οδικές προσβάσεις και άλλες υποδομές για τους εργαζομένους.

Β. Ανθρώπινο δυναμικό:

-    Ενσωμάτωση στο εκπαιδευτικό σύστημα σε επίπεδο προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό, ΑΕΙ ή ΤΕΙ, ειδικοτήτων σχετικών με τα logistics: logistics engineering, logistics management, συσκευασία, συντήρηση εξοπλισμού, συντήρηση τροφίμων, διεθνείς μεταφορές, κ.τ.λ. σε αντικατάσταση αζήτητων ειδικοτήτων που προσφέρονται σήμερα (ανθοκόμοι, πτηνοτρόφοι και άλλα σχετικά).

-    Συνεχή προγράμματα κατάρτισης εξειδικευμένου προσωπικού αποθηκών και μεταφορών.

-     Διαμόρφωση της νομοθεσίας έτσι ώστε να επιτρέπει στην αγορά εργασίας λύσεις στο πρόβλημα της έντονης εποχικότητας των αναγκών του κυκλώματος logistics σε εξειδικευμένο προσωπικό, εξίσου ικανοποιητικές για τις επιχειρήσεις και τους εργαζόμενους. Θα πρέπει κάποια στιγμή να εγκαταλειφθεί η λαϊκιστική φιλολογία περί «σκλαβοπάζαρων».

Γ. Καινοτομία:

-    Ενίσχυση επενδύσεων των επιχειρήσεων στα logistics (και εννοώ και τις παραγωγικές και τις εμπορικές και τις μεταφορικές επιχειρήσεις, και όχι μόνο τον συμπαθή κλάδο των 3PL) με κυρίαρχο κριτήριο αξιολόγησης το βαθμό ενσωμάτωσης και υλοποίησης καινοτομικών λύσεων λογισμικού και εξοπλισμού (μηχανολογικού και ηλεκτρονικού) για την βέλτιστη διαχείριση και την κατά το δυνατόν αυτοματοποίηση του κυκλώματος αποθήκευσης / διανομής, την εξαρίστευση των αποθεμάτων, την εξασφάλιση της ποιότητας των προϊόντων, στόχους που θα αποτελούν τη βασική λογική business plans για μείωση του κόστους με αποδεικνυόμενο αντίκτυπο και στις τιμές καταναλωτή σε βάθος ενός αριθμού ετών.

Δ. Μεταφορές:

-    Άμεση απελευθέρωση των «κλειστών επαγγελμάτων» στο χώρο.

-    Πλήρης νομιμοποίηση της λειτουργίας των πρακτορείων διανομών με παράλληλη θέσπιση σοβαρών προδιαγραφών για τις προσφερόμενες από αυτά υπηρεσίες.

-    Αποκρατικοποίηση των σιδηροδρομικών μεταφορών και ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων για τη διοχέτευση μεταφορικού έργου στο σιδηροδρομικό δίκτυο.

-    Διαρκής κρατική παρέμβαση για τον έλεγχο της διαμόρφωσης των τιμών στην αγορά καυσίμων.

-    Θέσπιση νέας νομοθεσίας μεταφορών που να διευκολύνει τη σοβαρή επιχειρηματική δραστηριότητα στο χώρο παράλληλα διαμορφώνοντας ένα εξορθολογισμένο κανονιστικό πλαίσιο για τη διανομή και τις προδιαγραφές των οχημάτων.

-    Ενίσχυση επενδύσεων reverse logistics και σύνδεση της λειτουργίας αρχών ανακύκλωσης με αποδεδειγμένες λύσεις στον τομέα αυτόν.

Καλό θα ήταν γενικά να αρχίσουμε να παράγουμε και κάτι σε αυτή τη χώρα. Αλλά επειδή μάλλον δεν μπορούμε πια να φτιάχνουμε Volvo και συνολάκια για τις κυρίες, καλό είναι να αρχίσουμε από κάτι που και ιστορικά μας πάει και το γνωρίζουμε: υπηρεσίες Logistics. Ο καλός Θεός έδωσε στην Ελλάδα μαγαζί-γωνία για αυτή τη δουλειά.

Γιάννης Ζώης, Μάρτιος 2010